Початкова сторінка

Прадідівська слава

Українські пам’ятки

Не дозволиш нікому плямити слави, ні честі твоєї нації

Богдан Хмельницький

?

[2006 р.] Довідка 2

Kościół w Binarowej jest jednym z najcenniejszych zabytków drewnianego budownictwa sakralnego w Polsce. W 2003 roku został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Naturalnego UNESCO.

Kościół parafialny pw. Św. Michała Archanioła w Binarowej wzniesiony został około 1500 r. W 1596 r. dostawiono wieżę. Prawdopodobnie na początku XVII w. kościół otoczono podcieniami (sobotami) i wzniesiono na dachu nawy wieżyczkę na sygnaturkę. W latach 1641-1650 świątynię gruntownie przekształcono: powstała wtedy kaplica pw. Aniołów Stróżów, przebudowano chór muzyczny, powiększono otwory okienne, wykonano nową polichromię. Po 1908 r. dachy nawy, prezbiterium oraz górne partie wieży pokryto blachą ocynkowaną, a szalunek gontowy ścian zastąpiono deskowaniem, co w znacznym stopniu zniekształciło pierwotny kształt bryły kościoła. Od lat dziewięćdziesiątych XX w. trwają prace nad przywróceniem stanu świątyni sprzed 1908 r.

Świątynia zbudowana została w konstrukcji zrębowej, pobita gontami, częściowo oszalowana i pokryta blachą. Izbicowa wieża o pochyłych ścianach silnie zwężających się ku górze, wzniesiona została w konstrukcji słupowo-ramowej. W nawie, kaplicy i zakrystii znajdują się nadwieszone nad tymi pomieszczeniami chóry muzyczne.

Najstarszymi i najcenniejszymi elementami wyposażenia kościoła są gotyckie rzeźby z końca XIV w.: rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem i płaskorzeźby świętych: Małgorzaty, Doroty, Katarzyny i Barbary. W ołtarzu głównym znajduje się figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem z drugiej ćwierci XV w. Inne zabytki z okresu średniowiecza to kamienna chrzcielnica, gotycki dzwon z XV w. oraz ozdobne okucia drzwi prowadzących z kruchty do nawy.

Wyjątkową wartość kościoła stanowią malowidła wykonane techniką chudej tempery we wnętrzu świątyni. Najstarsza, z początku XVI w., jest późnogotycka, ornamentalna dekoracja patronowa stropu prezbiterium i nawy. Z XVII w. pochodzą barokowe wielobarwne cykle przedstawieniowe, m.in. figuralna dekoracja ścian prezbiterium złożona z 24-kwaterowego cyklu pasyjnego, imitująca tkaninę dekoracja dolnych ścian prezbiterium, figuralno-ornamentalna dekoracja kaplicy Aniołów Stróżów z 1655 r., dekoracja malarska zakrystii.

Znaczna część wyposażenia świątyni pochodzi z XVII w. Do najciekawszych elementów należą: ołtarz główny, bogato rzeźbione ławki, konfesjonały pokryte malowidłami, tron celebransa i ambona. W XVII w. powstały prawdopodobnie także rzeźby Chrystusa Ukrzyżowanego, Matki Boskiej i św. Jana, umieszczone na belce tęczowej.

Warto też zwrócić uwagę na obrazy w bocznych ołtarzach. W ołtarzu północnym jest to otaczany żywym kultem obraz Matki Boskiej z trzeciej ćwierci XVII w. (według tradycji, dar króla Polski Jana Kazimierza), w ołtarzu południowym XVII-wieczny obraz Chrystusa Ubiczowanego.

Джерело: