Беч с
Biecz – Miasto (4900 mieszk.) nad rzeką Ropą. Najstarsze z miast Podkarpacia. Przypuszczalnie w IX-X w. powstał tu warowny gród, przy którym rozwinęła się osada wzmiankowana w pocz. XI w. Prawdopodobnie w 2 poł. XIII w. Biecz otrzymał prawa miejskie. Wojny i klęski żywiołowe jakie miały miejsce w XVIII w. spowodowały zanik militarnego i gospodarczego znaczenia Biecza. Upadek miasta trwał niemal do połowy obecnego stulecia. Dopiero od połowy lat pięćdziesiątych miasto zaczęło się rozwijać i rozbudowywać, powstały nowe osiedla i bloki mieszkalne, budynki użyteczności publicznej i zakłady przemysłowe. Wśród nich na wyróżnienie zasługuje Wytwórnia Pieczywa Cukierniczego «Kasztelanka».
Biecz chlubiący się bogatą historią i ciekawymi zabytkami, posiada doskonale zachowany średniowieczny układ urbanistyczny z rynkiem i wąskimi uliczkami, otoczony resztkami murów obronnych i baszt. Na zach. od miasta wzgórze zw. Górą Zamkową, na którym wznosił się niegdyż wrowny gród, a poźniej zamek królewski.
Zabytki: ratusz z XIV-XVI w. z wysoką wieżą renesansową, ostatnio starannie odrestaurowany; renesansowa kamienica Barianów-Rokickich z XVI w., do której przylega XV-wieczna baszta obronna zw. Radziecką; kamieniczka zw. domem Kromera z XVI-XVII w., obecnie muzeum regionalna zawierające cenne zbiory z dziejów miasta i okolicy; kamieniczka Chodorów z XV-XVI w. mieszcząca obecnie stylową kawiarnię «U Becza»; resztki murów obronnych, baszt i barbakanu pochodzące z XIV-XVII w.; gotycka kolegiata z XV-XVI w. posiadająca wewnątrz cenne wyposażenie, nagrobki i obrazy; gotycki budynek d. szpitala ubogich z VX w.; kościół i klasztor Reformatów z XVII w.; budynek d. grodu starościńskiego z XVI w. Muzeum Regionalne ul. Kromera 5 i Węgierska 2 z oddziałem – Muzeum Aptekarstwa.
Джерело: