Початкова сторінка

Прадідівська слава

Українські пам’ятки

Ні просьби, ні грозьби, ні тортури, ані смерть
не приневолять тебе виявити тайни

Богдан Хмельницький

?

Руська Ропиця с

Село належало до Горлицького деканату Перемиської єпархії.

За поділом 1999 р. – гміна Сенкова, повіт Горлице, Малопольське воєводство.

Ropica Górna (Ruska)

Warto zobaczyć:

-> Cmentarz nr 67

-> Cmentarz nr 68

-> Cmentarz nr 77

-> Cmentarz nr 78

-> Cerkiew greckokatolicka p.w.św. Michała Archanioła

-> Cmentarz Parafialny – nowy

-> Cmentarz Parafialny – stary

-> Pomnik poległych milicjantów

-> Kapliczki i krzyże w Ropicy Górnej

Wieś położona w dolinie Sękówki na wys. 330-360 m n.p.m. Od północnego wschodu góruje nad nią góra Piwane (550 m), a od południowego zachodu góra Brusy (594 m) i Huszcza(581 m).

Nazwa wsi wywodzi się od nazwy rzeczki Ropica (dziś Sękówka) i może być, wg Stiebera, zarówno polskiego, jak i ruskiego pochodzenia. Początkowo występuje jako Ropica bez określenia jaka, lecz już od 1643 r. nazywana jest Ropica Ruską. Obecna nazwa – Ropica Górna – obowiązuje od 1948 r. Wieś, założona na prawie polskim, została przeniesiona w 1342 r., na mocy dokumentu wydanego przez Kazimierza Wielkiego, na prawo średzkie, a w XVI w. na prawo wołoskie. Od 1629 r. miejscowość stanowiła dobra królewskie i wchodziła w skład powiatu bieckiego. W XVIII w. należała do starostwa w Bieczu. Następnym jej właścicielem był starosta Wilhelm Siemieński, a później jego syn Stanisław i jego żona Petronela. Z historią Ropicy Górnej wiąże się ropa naftowa, wydobywana tu już w XIX w. W 1873 r. produkty z tutejszej kopalni zaprezentowano na Wystawie Powszechnej w Wiedniu.

W miejscowości zachowała się drewniana cerkiew greckokatolicka pw. św. Michała Archanioła, zbudowana w stylu zachodniołemkowskim w roku 1819. Obecnie jest kościołem rzymskokatolickim.

W Ropicy Górnej znajdują się 3 cmentarze wojskowe (nr 67, 77, 78) z I wojny światowej, zaprojektowane przez Hansa Mayra. Na pierwszym pochowano 57 żołnierzy austriackich i 54 Rosjan, na drugim – 407 żołnierzy, a na trzecim – 287.

Ропица русская, п. тамъ-же. Więźniowie Thalerhofu

Кулик Василій

Ющак Петр

Драган Іоанн

Рахель Діонисій

Желем Петр, ум. 29. 1. 1915

Банатко Игнатій, ум. 2. 2. 1915

Мацко Илія, ум. 2. 2. 1915

Пероганич Петр

Пероганич Андрей

Рахель Василій

Кулик Михаил

Козак Петр

Співак Феодор

Варан Алексій

Варан Косма

Желем Іоанн

Баюс Василій

Желем Григорій

Пыж Іоанн

Джерело:

Ropycja [Ru] Ropica Ruska [Polish]

Gorlice District, present day SE Poland

Lemko Surnames cited by Krasovs'kyj from 1787 Austrian Cadastral Records

Bodniewicz / Bodnevych

Hemlak / Hemljak

German

Zawada / Zavada

Ilasz / Iljash

Kapeluch / Kapeljukh

Kasza / Kasha

Kowal / Koval (2 families)

Kunasz / Kunash

Macko / Matsko (3 families)

Pasternak (3 families)

Piroganicz / Pyroganych

Swiec / Svits

Smarz / Smar (6 families)

Smiej / Smiey / Smij

Smolen / Smolen'

Spiwak / Spiewak / Spivak

Filak / Fyljak

Szeliga / Shelyga

Parish Data: [from Blazejowskyj and Iwanusiw]

The church was «Saint Michael» [1813] [still standing]

The wooden church is now used by Poles. Village was filial to MALASTIV 3 km away

In 1785 the village lands comprised 14.47 sq km. There were 360 Greek Catholics 15 Roman Catholics and 11 Jews

1840 – 521 Greek Catholics

1859 – 441 Greek Catholics

1879 – 614 Greek Catholics

1899 – 742 Greek Catholics

1926 – 570 Greek Catholics

1936 – 736 Greek Catholics

In 1936 there were xx Jews

The village was incorporated in to the Lemko Apostolic Administration in 1934

Джерело: