Церква св.Кузьми і Дем’яна

Розмір зображення: 600:405 піксел

Дерев’яна церква св.Кузьми і Дем'яна 1813 р. [Слободян В. Каталог існуючих дерев'яних церков України і українських етнічних земель. – Вісник ін-ту Укрзахідпроектреставрація, 1996 р., т. 4, с. 148].

Cerkiew pw. św Kośmy i Damiana w Miliku zbudowana została w 1813 roku w typie zachodniołemkowskim, na miejscu poprzedniej, którą zniszczyła powódź. Jest to budynek drewniany, oszalowany, konstrukcji zrębowej, z wieżą konstrukcji słupowej z nadwieszaną izbicą.

Słupy nośne ujmują babiniec. Budowla jest trójdzielna, jednonawowa. Nawę główną otaczają dwie czworoboczne kaplice. Przy prezbiterium od strony północnej została dobudowana zakrystia. Dach jest podbity gontem, kryty blachą, łamany, nad nawą dwuspadowy, nad prezbiterium namiotowy. Zdobią go trzy baniaste wieżyczki ze ślepymi latarniami. Wewnątrz widzimy sklepienia zwierciadlane i strop z fasetą.

Podobnie jak w innych miejscowościach tego regionu ludność łemkowska została wysiedlona w latach 1945-47. W 1951 roku, po osiedleniu się na ich miejscu chłopów polskich, cerkiew przemianowano na kościół rzymskokatolicki.

Najciekawszymi zabytkami w cerkwi są ikony «Opłakiwanie Chrystusa» z 1700 roku, «Pietta» z XVII wieku, niekompletny ikonostas rokokowo-klasycystyczny z 1806 roku, feretrony z ludowymi ikonami Chrystusa na krzyżu z XVIII wieku, a także obrazy Trójcy i Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XIX wieku. Wnętrze cerkwi zdobi polichromia ornamentalna z 1930 roku. Powyżej świątyni stoi współcześnie zbudowana dzwonnica.

Джерело:

Cerkiew parafialna greckokatolicka pw. Świętych Kosmy i Damiana z I. poł. XlX w., obecnie kościół rzymskokatolicki; trójdzielna, konstrukcji zrębowej; pobita gontami, częściowo oszalowana i pokryta blachą; wyposażenie cerkiewne z XVIII-XIX w. Wzniesiona w typie zachodniołemkowskiego budownictwa cerkiewnego, na miejscu poprzedniej świątyni zniszczonej przez powódź. Izbicowa wieża o konstrukcji słupowo-ramowej, zwieńczona hełmem baniastym z pozorną latarnią. Dachy nad nawą i prezbiterium w dolnych partiach łamane uskokowo. Na dachach baniaste wieżyczki z pozornymi latarniami. Przy wydłużonej nawie znajdują się dwie niewielkie, symetryczne kaplice. We wnętrzu polichromia ornamentalna wykonana w 1930 r. Wyposażenie cerkiewne: – fragmenty rokokowego ikonostasu z 1806 r. – ikony: Opłakiwanie Chrystusa z ok. 1700 r. i Pieta z XVIII w. – feretrony z obrazami z XVIII-XIX w., – obraz Św. Trójcy z końca XVIII w.