Цвинтар

2. Cmentarz w Dziewięcierzu

Przylega od strony północnej do kamiennego muru dawnej cerkwi. Jest to jeden z największych cmentarzy na tym terenie o powierzchni 0.65 ha (wymiary: szerokość – 75 m i długość – 87 m), obok mały cmentarzyk o powierzchni 0.01 ha (wym. 10m x 10m). Jest czynny do chwili obecnej, choć ilość pochówków jest znikoma. Na cmentarzu znajdują się głównie nagrobki w języku ukraińskim, ale jest też sporo grobów opisanych po polsku. Uwagę zwraca stary nagrobek z napisem Antoni Biliński – obywatel ziemski 1838 – 4 października 1878 r. oraz nagrobek z fotografią żołnierza polskiego Michała Zagrodzkiego (21. 11. 1916 r. – 24. 06. 1941). Na cmentarzu wyróżnia się duży czarny obelisk, który znaczy miejsce spoczynku parocha Dziewięcierza Józefa Czechowicza, który zmarł 14 grudnia 1875 r. w 65 roku życia (ojciec biskupa Konstantego Czechowicza 1847 – 1915). Osobliwością dziewięcierskiej nekropolii jest mały cmentarzyk położony na zachód od dużego cmentarza. Znajduje się na nim 8 grobów osób zmarłych w latach 1946 – 1947. Groby te są dobrze zachowane. Cmentarzyk jest wynikiem zmiany granic w latach 1944 – 1948. Do 1948 roku granica państwowa przebiegała tak, że cmentarz wraz z cerkwią znalazł się po stronie radzieckiej. Mieszkańcy chowali więc zmarłych przy granicy, jak najbliżej nekropolii. Po regulacji granic oba znalazły się w granicach Polski.

Джерело: