Церква св.Іоана Богослова

Сулимів

Св. Івана Богослова 1897

Варяж

Церква зруйнована.

Джерело: Іванусів О. Церква в руїні. – St. Catharines, 1987, с. 334.

Дерев’яна церква св.Іоана Богослова 1897 р. [Слободян В. Каталог існуючих дерев'яних церков України і українських етнічних земель. – Вісник ін-ту Укрзахідпроектреставрація, 1996 р., т. 4, с. 153].

Sulimów – dawna cerkiew filialna greckokatolicka, pw. św. Jana Ewangelisty, obecnie kościół filialny parafii rzymskokatolickiej. Wzniesiony w r. 1867 z zachowaniem tradycji budownictwa cerkiewnego; zamieniony ok. r. 1875 na cerkiew prawosławną; po r. 1945 rekoncyliowany.

Orientowany. Drewniany, konstrukcji zrębowej, na drewnianych palach. Trójdzielny: prostokątne prezbiterium, nawa szersza, kwadratowa oraz prostokątny babiniec. Przy prezbiterium od strony południowej zakrystia, przy babińcu od strony zachodniej przedsionek, konstrukcji słupowej, po r. 1954 oszalowany. Nad nawą ośmiopołaciowa, spłaszczona kopuła z pseudolatarnią, wsparta na ośmiobocznym tamburze. Wewnątrz w nawie ośmiopolowe pozorne sklepienie kopulaste, w prezbiterium i babińcu pozorne spłaszczone sklepienie kolebkowe, w zakrystii strop. Zewnątrz w dolnej części z wyjątkiem zakrystii wydatny okap wsparty na występujących belkach zrębu, ozdobnie profilowanych; ponad nim ściany oszalowane. Kopuła, dwuspadowe dachy nad prezbiterium, babińcem i przedsionkiem, pulpitowy dach zakrystii oraz daszek okapowy kryte blachą, niegdyś gontem.

Dwa ołtarze boczne barokowo-ludowe z przełomu w. XVIII/XIX. Konfesjonał z malowanym zapleckiem oraz dziesięć ławek, barokowych z 2. poł. w. XVIII, przeniesione w 1951 r. z kościoła parafialnego w Warężu.

Obrazy:

1. Adoracji Matki Boskiej przez św. Dominika, barokowy z 1. poł. w. XVIII, przeniesiony 1951 z kościoła parafialnego w Warężu;

2. św. Mikołaja z 1862 r.;

3-13. pocerkiewne, m. i. z przedstawieniem Matki Boskiej i Chrystusa Pantokratora oraz niezidentyfikowanych świętych (w. XIX), umieszczone na zewnątrz cerkwi pod okapem, mocno zniszczone.

Portret Marka Matczyńskiego wojewody ruskiego, bełskiego, podskarbiego wielkiego koronnego, fundatora kościoła i klasztoru pijarów w Warężu, barokowy z 4. ćw. w. XVII, z herbami Jastrzębiec, niezidentyfikowanym, Nowina i Korczak (?) oraz częściowo widocznymi literami MM .H BR .P S, w ozdobnej ramie z w. XIX, przeniesiony w 1951 r. z Waręża. Obecnie portret ten znajduje się w muzeum w Lubaczowie.

Trzy krucyfiksy ludowe z w. XIX. Krucyfiks ołtarzowy cynowy z 1. poł. w. XIX. Dwa lichtarze drewniane o charakterze barokowym z 1. poł. w. XIX.

Odpust: Matki Bożej Różańcowej (I niedziela października)