Початкова сторінка

Прадідівська слава

Українські пам’ятки

Пімсти смерть великих лицарів

Богдан Хмельницький

?

Кляштор францисканців

Dawny klasztor oo. Franciszkanów

Wyjeżdżając z rynku w kierunku Łącka i Szczawnicy pokonujemy ostre zakręty ulicy St. Batorego. Po stronie prawej pod numerem 27 podziwiamy pozostałości po klasztorze franciszkańskim męskim. Budowany przez księżną Kingę w 1280 r. prawdopodobnie poprzedzał budowę klasztoru żeńskiego pp. Klarysek. Klasztor położony jest na skarpie rzeczki Moszczeniczanki i dawnego koryta Dunajca. Początkowo drewniany, wielokrotnie przebudowywany. Przyległy do klasztoru kościół przyjął za patrona św. Stanisława – biskupa, którego Kinga darzyła szczególną czcią. Po pożarze miasta w 1646 r. wybudowano klasztor murowany, a w roku 1747 klasztor i cmentarz przykościelny otoczono murem.

Klasztor nie dotrwał do naszych czasów, bowiem za panowania cesarza austriackiego Józefa II uległ kasacji i ostatecznie przestał istnieć w 1815 r. Władze austriackie najpierw zamieniły go na skład soli, a następnie po wielu adaptacjach zamieniono na sąd i więzienie. Po 1945 r. w pomieszczeniach tych siedzibę znalazła szkoła zawodowa.

Niewiele pozostało z dawnego klasztoru, ale jeszcze dzisiaj stojąc przed zespołem budynków poklasztornych wyraźnie rozróżniamy półkolistą absydę. Warto podejść do znajdującej się przy wejściu do szkoły tablicy epitafijnej z napisem upamiętniającym likwidację przykościelnego cmentarza. Tablica upamiętnia tych:

“których tu są kości zniesione

z grobów ich, a w wybraną mogiłę złożone”

Przed tymi zabudowaniami pod nr 25 mieści się siedziba władz samorządowych miasta. Jest to budynek folwarczny byłego klasztoru, który zakupił Magistrat w 1841 r., jako że ratusz, w którym urzędowały władze miejskie spłoną w 1795 r. i nigdy nie został odbudowany.

Джерело: