Кляштор салетинів

W 1910 r. do Dębowca przybyli Misjonarze Matki Bożej z La Salette, a w 1911 wybudowali klasztor oraz kaplicę, w której umieszczono obraz Matki Bożej Saletyńskiej. W 1926 r. ufundowano do kaplicy klasztornej figurę Matki Bożej Płaczącej. Na placu sanktuaryjnym wzniesiono w 1929 r. kalwarię saletyńską, przedstawiającą trzy fazy objawienia w La Salette oraz stacje drogi krzyżowej.

W latach 1936-1939 wzniesiono kościół sanktuaryjny pod wezwaniem Matki Bożej Saletyńskiej. Dziełem Misjonarzy Saletynów był wystrój kościoła sanktuaryjnego i nowe rzeźby o wysokim poziomie artystycznym wg projektu prof. Jana Budziło z Krakowa. W ołtarzu głównym umieszczono w 1958 r. kamienną figurę Matki Bożej Saletyńskiej w pozycji stojącej oraz kamienny ołtarz z płaskorzeźbą Wieczerzy Pańskiej. Po prawej stronie nawy kościoła urządzono w kształcie absydy kaplicę Matki Bożej Płaczącej, w której umieszczono nową figurę o wysokich walorach artystycznych. Jest to rzeźba trójwymiarowa o wysokości 130 cm, kopia figury z La Salette. Przedstawia Matkę Bożą Saletyńską w pozycji siedzącej na kamiennym głazie, z twarzą ukrytą w dłoniach i pochyloną do przodu. Została wykonana z drewna lipowego w 1959 r. i pokryta polichromią w Krakowie w 1960 r.

Dębowiec jest miejscem wielu pielgrzymek. Z kultem pątniczym związane były od początku dziejów dębowieckiego sanktuarium praktyki wotywne. Należy do nich tzw. ofiara, polegająca na obchodzeniu na kolanach ołtarza z figurą Matki Bożej Płaczącej i prywatnym ofiarowaniu się Maryi. Inną formą tych praktyk są dary wotywne składane przez pielgrzymów: błagalne lub dziękczynne. W kaplicy Matki Bożej Płaczącej znajduje się 10 metalowych gablot, w których wyeksponowano 383 wota.

Джерело: [2006 р.]