Початкова сторінка

Прадідівська слава

Українські пам’ятки

Пімсти смерть великих лицарів

Богдан Хмельницький

?

Церква Успіння

Церква Успіння

Розмір зображення: 600:405 піксел

Дерев’яна церква Успіння 18 ст. [Слободян В. Каталог існуючих дерев'яних церков України і українських етнічних земель. – Вісник ін-ту Укрзахідпроектреставрація, 1996 р., т. 4, с. 147].

Cerkiew pw. Zaśnięcia bogurodzicy w Andrzejówce – została zbudowana w 1864 roku. Jednak pierwsza parafia powstała w Andrzejówce w roku 1352, była rzymskokatolicka. Na przełomie XV/XVI wieku parafia została przejęta przez Kościół Wschodni i powtórnie uposażona w 1575 roku, już jako parafia greckokatolicka przez biskupa Franciszka Kraśnika.

Cerkiew, która przetrwała do dzisiaj jest budynkiem drew-nianym i oszalowanym, konstrukcji zrębowej, z wieżą konstrukcji słupowej z izbicą.

Cerkiew posiada prostokątne pre-zbiterium, a od strony zachodniej babiniec ujęty słupami nośnymi, otoczony zachatą. Dach jest namiotowy, z cebulastymi kopułami, kryty blachą. Wieżę wieńczy hełm z latarnią i baniastą kopułą, krytą gontem. W centrum wieży znajduje się dzwon z 1691 roku. Wewnątrz cerkiew posiada późnobarokowy ołtarz z XVIII wieku. Widoczne są tutaj nikłe ślady malowanego fryzu arkadowego. Godnym obejrzenia jest również niekompletny już dziś ikonostas z XVIII wieku. Na uwagę zasługują poddane niedawnej konserwacji ikony «Matki Boskiej» i «św. Mikołaja», umieszczone w dolnej kondygnacji ikonostasu, a także feretrony. W świątyni tej znajdują się również stare kilkusetletnie obręcza metalowe i dwa młotki, którymi dzwoniono na trwogę podczas napadu Tatarów, w czasie pożarów i przy nabożeństwach kościelnych.

Obecnie cerkiew służy jako kościół rzymskokatolicki p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Pełni funkcję pomocniczą parafii w Miliku. W otoczeniu świątyni rosną 100-letnie lipy, będące pomnikami przyrody.

Джерело:

Cerkiew greckokatolicka pw. Zasniecia Bogarodzicy z II. pol. XlX w., obecnie kosciol rzymskokatolicki.; trojdzielna, konstrukcji zrebowej, pobita gontami i pokryta blacha; wnetrze: polichromia ornamentalna z XlX/XX w., ikonostas z XVlll-XlX w. Wzniesiona w typie zachodniolemkowskiego budownictwa cerkiewnego. Uskokowo lamany dach nad nawa i namiotowy nad prezbiterium, zwienczone wiezyczkami cebulastymi ze slepymi latarniami. Izbicowa wieza o pochylych scianach konstrukcji slupowo-ramowej, zwienczona cebulastym helmem. Wnetrze swiatyni nakryte kopulami namiotowymi. Do wyposazenia kosciola naleza m.in.: – ikonostas poznobarokowy z XVIII-XIX w. z cennymi ikonami Matki Boskiej i sw. Mikolaja, – oltarz w tradycji baroku – obrazy i feretrony z obrazami z XVIII w. utrzymane w tradycji malarstwa ikonowego. W wiezy zawieszony jest dzwon “Antoni” z 1691 r.